In het hart van Salland

Raalte is een prima uitvalsbasis om een mooie wandeling door de groene omgeving.
Op Eerste Pinksterdag ging ik met de auto op weg naar Dronten om daar mijn zoon Lucas op te halen ten einde samen met hem een mooie wandeling te gaan maken. In Dronten namen we de trein met als einddoel Raalte. In oktober 2020 was ik hier voor het laatst om de 4^e dag van de Alternatieve Sallandse Wandelvierdaagse (SW4D) te doen. Dit keer koos ik een route van 18 kilometer uit de gids Wandelen in het hart van Salland uit 2013. Net als de routes uit het gidsje van de SW4D waren ook nu de routes bedacht door voormalig uitgever (en nu treinconducteur) Maarten Metz.

Langs het kanaal
Aangekomen op station Raalte begonnen we met onze wandeling door linksaf te slaan om vervolgens weer linksaf te gaan, het spoor over te gaan en via de fietstunnel de N35 te passeren. De eerste zes kilometer volgde de route het Overijssels Kanaal (de zijtak tussen Deventer en Lemelerveld). Daarbij wisselden we af en toe van oever. Erg inspirerend was deze tocht niet. Dit veranderde toen we linksaf sloegen en de camping Krieghuusbelten gepasseerd waren. Nu volgden we een met blauwe pijlen van het wandelnetwerk Salland gemarkeerd onverhard pad door de bossen.

Exit Omni Mobilae
Was de route eerder adequaat beschreven, nu liepen de routebeschrijving en het routekaartje uiteen. Ik koos ervoor de blauwe route te blijven volgen, die ook op de kaart was ingetekend. Ik verwachtte langs het buitensportcentrum Omni Mobilae te komen, maar afgezien van wat boomstammen op het pad trof ik geen sporen aan van deze door Maarten aangeprezen uitspanning. Nazoeken op internet leerde mij dat de zaak inmiddels is overgenomen en Landtgoed heeft en wordt aangeprezen als alternatieve trouwlocatie! Geen zelfgebakken appeltaart te bekennen! Ondertussen regende het maar er zat niets anders op dan stug doorwandelen.

‘t Reelaer
Een eind verderop stak ik een asfaltweg over en even daarna boog de onverharde weg af naar links. We liepen nu over het landgoed ’t Reelaer, sinds 1911 in handen van de familie Van Welderen, baron Rengers. Eerst passeerden we een vervallen boerderij en daarna konden we een glimp opvangen van het landhuis. Aan de rechterkant staat een landbouwschuur met op de grote deuren de kleuren waarmee ook de luiken van boerderijen die tot het landgoed behoren zijn geschilderd. Er volgde een mooie onverharde weg en daarna een klein kronkelpaadje door het bos. Aan het eind kwamen we uit bij de boerderij De Knapenvelder, waar een mobiele rustplaats was ingericht.

Franciscushof
Daarna volgde nog een zwerftocht door een stuk bos dat vlakbij de N35 ligt. Aan het eind kwam ik uit nabij een nieuwbouwwijk, die gebouwd is op het terrein waar ooit de psychiatrische inrichting Sint Franciscushof heeft gestaan. Nu is er als herinnering enkel nog het moderne Hof-theater, waar we langs kwamen, van over. Even voorbij de woonwijk was het me niet geheel duidelijk hoe ik bij de verkeerslichten kon komen om de N35 over te steken. Ik vroeg het een voorbijganger, die me de weg wees. Na de oversteek was het niet ver meer naar het station. We passeerden een sportcomplex met onder meer de voetbalvelden van Rodha Raalte. De friettent die in het voormalige stationsgebouw was gevestigd, was helaas gesloten. We pakten daarop de trein terug naar Zwolle en Donten.

Mooie route
De wandelgids draagt onmiskenbaar sporen van veroudering. Het kaartmateriaal is gedateerd (het oude terrein van Sint Franciscushof is nog zichtbaar) en horecauitspanningen veranderen wel eens van naam. Een ander nadeel was dat de routebeschrijving niet geheel correspondeert met de ingetekende route op de kaart. Ondanks deze tekortkomingen is het een mooie route om te wandelen. Met name in het bos en daarna op ’t Reelaer was het genieten!