Een pittige tocht naar de zee
Wie naar Kreta komt om te wandelen wil zeker de Samariakloof doen. Dat is ook niet verwonderlijk. Het is een van de langste kloven van Europa (alleen de Gorges du Verdon in Frankrijk is langer) maar is ook een van de mooiste. De rotswanden lopen op sommige plaatsten op tot 300 meter hoog en de wanden naderen elkaar op sommige punten tot op enkele meters. Voor een echte wandelaar is het dan ook een uitdaging om deze kloof te doorkruisen.
Excursie of openbaar vervoer
Veel wandelaars lopen de kloof door deel te nemen aan een georganiseerde excursie. Voor de Samaria Gorge Long Way brengen touroperators je naar het begin van de kloof in Xilaskalo, waar je met de trap afdaalt naar de kloof en ze pikken je weer op in Hora Sfakion, de plaats waar de boot aanlegt die wandelaars oppikt nadat ze bij Agia Roumeli de Libische Zee hebben bereikt. Als je verblijft in Chania is het mogelijk om de tocht op eigen gelegenheid te doen. Je neemt dan rond 6 uur ‘s’-ochtends in Chania de bus naar Xilaskalo en neemt in Hora Sfakion de bus weer terug naar Chania.
Water en goede schoenen
Afhankelijk van de hoeveelheid water dat door de kloof stroomt gaat de Samariakloof in april of mei open en blijft toegankelijk tot half oktober. In de kloof is niets verkrijgbaar, wat betekent dat je voldoende eten en drinken moet meenemen voor een wandeling van circa vijf uur. Dit geldt zeker voor de hete maanden juli en augustus. Onderweg zijn bronnen te vinden om de watervoorraad weer aan te vullen. En vergeet niet om goede schoenen aan te trekken. De bodem van de kloof is bedekt met ongelijke stenen. En natuurlijk is een hoofddeksel geen overbodige luxe.
Steile afdaling
Zelf liep ik de kloof in augustus 1991. Ik nam rond 6 uur ’s ochtends de bus naar het hoogste punt, de parkeerplaats bij Xilaskalo. Deze plek bevindt zich op 1220 meter boven de zeespiegel. Na het betalen van entreegeld begon de wandeling met het afdalen van een steile houten trap. Tijdens de eerste twee kilometers daalde ik zo’n 700 meter af.
Verlaten dorp
Wanneer je de kapel van Agios Nikalaos gepasseerd bent, wordt de route minder steil. Je loopt nu echt in de kloof en passeert halverwege het dorpje Samaria. In 1962 werden de bewoners van dit dorpje gedwongen te verhuizen. De kloof werd een nationaal park. Voorbij het dorp kom je langs de kerk van Ossia Maria, de heilige Maria van Egypte waar de naam Samaria van is afgeleid.
Naar de zee
Na Samaria loop je vooral door de bedding van de rivier. De rotsformaties aan de zijkanten van de kloof worden steeds indrukwekkender en naderen elkaar. Op het smalste punt zijn de wanden slechts drie en een halve meter van elkaar verwijderd. Na 18 kilometer wandelen bereikte ik bij het dorpje Agia Roumili de Libische Zee. Hier kun je wat eten en drinken voordat je naar de veerboot doorloopt. Ik kwam hier aan na 5 uur lopen. Na de boottocht en een bus (die onderweg motorpech kreeg) keerde ik in de avond weer terug in Chania.
Kreta: Samariakloof
Afstand: 18 kilometer.
Geopend: van april tot oktober.
Moeilijkheidsgraad: zwaar. Afdaling van 1220 m tot zeeniveau.
Bereikbaarheid: bus vanuit Chania, terug vanuit Hora Sfakion.
Gelopen: augustus 1991.
Literatuur: Jonnie Godfrey en Elisabeth Karslake, Wegwijzer voor West-Kreta. Een landschapsgids (London: Sunflower Books, 2002, 4e druk).
Websites: